Uprawa Lucerny z Cropler

Wypróbuj zdalny monitoring fotograficzny swoich pól z lucerną, aby śledzić stan roślin i rozpocząć zbiory, gdy jakość plonów osiągnie optymalny poziom

Zamów teraz

Lucerna: Kluczowe Fakty

Lucerna, znana również jako lucerna siewna lub koniczyna perska, to wielofunkcyjna roślina strączkowa, która nie tylko dostarcza wysokiej jakości paszę dla zwierząt gospodarskich, ale także wzbogaca glebę w azot i poprawia jej strukturę. Wśród roślin pastewnych, lucerna jest najtańszą paszą, mimo że ma kompletny skład aminokwasowy i jest cennym źródłem białka i karotenu; jej wartość jako paszy dla zwierząt opisywano już w 490 r. p.n.e. Dodatkowo jest to roślina miododajna.

Lucerna to wieloletnia roślina kwitnąca, która może odrastać z tego samego systemu korzeniowego przez 4 do 8 lat. Jest również wysoce adaptowalna do różnych warunków upraw. Jest to roślina mrozoodporna, która może przetrwać temperatury do -20-25°C nawet bez pokrywy śnieżnej. Z kolei system korzeniowy, który penetruje głęboko w glebę, pomaga również przetrwać susze i gorące warunki pogodowe.

Lucerna jest odporna na różne warunki pogodowe, od ciepła po zimno, ale optymalne warunki zapewniają lepsze plony. Roślina szybko regeneruje się po koszeniu, co pozwala na kilka cykli owocowania w ciągu sezonu. Jest również szeroko stosowana jako roślina okrywowa w ramach planów poprawy gleby.

Wysokość:

30-150 cm (1-5 stóp)

Plon:

Na polach nawadnianych 8-10 pokosów, z łącznie 80-120 tonami masy zielonej lub 20-40 tonami siana na 1 ha na sezon

Korzenie:

Korzeń korzeniowy lub rozgałęziony, mięsisty, rozciągający się głęboko w glebę

Zapylanie:

Zapylane krzyżowo przez owady, zwłaszcza pszczoły

Jakość paszy:

Wysoki; znany z wysokiej zawartości białka i składników odżywczych

Geografia:

Regiony umiarkowane na całym świecie.

Klimat:

Klimat umiarkowany z umiarkowanymi opadami

Forma wzrostu:

Wieloletnia. Odrasta co roku z tego samego systemu korzeniowego, ale nie może łatwo się ponownie zasiać

Sezon:

Często wysiewa się wczesną wiosną lub późnym latem

Czas trwania cyklu wzrostu:

Wymaga około 3-4 tygodni, aby założyć się po posadzeniu

Częstotliwość cięcia:

Wielokrotne zbiory na sezon wegetacyjny (zazwyczaj 2-4 razy w roku; do 8-10 razy w roku pod nawadnianiem)

Gleba:

Gleby dobrze przepuszczalne, gliniaste. Wymaga stałego poziomu wilgotności.

pH:

6.5 do 7.5

Temperatura

Optymalna temperatura wynosi od 20° C do 29,4° C (68° F do 85° F) podczas wczesnego rozwoju sadzonek i od 15,6° C do 23,9° C (60° F do 75° F) na kolejnych etapach. Może tolerować wyższe i niższe temperatury, jeśli odpowiednie są inne warunki.

Fenofazy lucerny i oznaki, na które należy zwrócić uwagę

Kiełkowanie i wschody

Jeśli wilgotność i temperatura są optymalne, w ciągu pierwszych 24 do 48 godzin rozwija się korzeń, który zakotwicza nasiono w glebie, a okrywa nasienna jest wypychana na powierzchnię, tworząc miejsce dla pierwszych liści. Nasiona należy wysiewać na głębokość 0,6 do 1,3 cm, a gleba musi mieć odpowiednią ilość składników odżywczych na tym etapie.

Typowe zagrożenia i choroby: Choroby grzybowe, niewłaściwy poziom wilgotności gleby, tworzenie się skorupy na glebie.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Opóźnione lub nierównomierne wschody, więdnięcie siewek, odbarwione i miękkie łodygi.

Wzrost siewek

Pierwsze liście (liścienie) rozwijają się, aby magazynować składniki odżywcze i dostarczać energii do dalszego wzrostu. Na tym etapie ważne jest utrzymanie pH gleby na poziomie co najmniej 6,5, kontrola chwastów i monitorowanie chorób siewek, aby w razie potrzeby zastosować fungicydy.

Typowe zagrożenia i choroby: Chwasty, zgorzel siewek, zgnilizna korzeni Pythium, szkodniki takie jak mszyce, skoczogonki i szarańczaki.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Zahamowanie wzrostu, żółknięcie liści, widoczne uszkodzenia spowodowane przez szkodniki lub choroby.

Etap trójlistka

Pęd rozwija liście trójlistkowe. Produkują energię poprzez fotosyntezę, dzięki czemu roślina staje się silniejsza, jej łodygi się wydłużają, a pierwsze pąki rozwijają się.

Typowe zagrożenia i choroby: Słabe pobieranie składników odżywczych, choroby plamistości liści, szkodniki takie jak mszyce.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Odbarwienia lub plamy na liściach, słaby wzrost, obecność szkodników.

Fazy wegetatywne i rozwój korony

Obejmują one wczesną, środkową i późną fazę wegetatywną. Roślina rozwija się od nie większej niż 15 cm i mającej tylko jeden pąk do ponad 30 cm i wielu pąków, choć wciąż bez kwiatów.

Typowe zagrożenia i choroby: Niedobory składników odżywczych, zgnilizna korony, zgnilizna korzeni Phytophthora, bakteryjna choroba więdnięcia, szkodniki takie jak słoniki lucernowe, gąsienice wojskowe i szarańcza.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Więdnięcie i brązowienie u podstawy rośliny, powolny wzrost, przegryzione liście lub łodygi, oznaki bakteryjnej choroby więdnięcia.

Rozwój korzeni*

Kilka tygodni po kiełkowaniu rozpoczyna się proces tworzenia brodawek. Bakterie Rhizobium przyczepiają się do włośników korzeniowych i tworzą brodawki — symbiotyczne struktury, które pomagają przekształcać atmosferyczny azot w formę, którą roślina może wykorzystać do wzrostu. Aby wspierać ten proces, upewnij się, że pH gleby wynosi powyżej 6,5, a poziom wilgotności jest optymalny.

Rozwój pąków kwiatowych

W fazie wczesnego pąka pąki są widoczne na jednym lub dwóch węzłach, a w fazie późnego pąka na więcej niż trzech.

Typowe zagrożenia i choroby: Stresy środowiskowe, takie jak susza; zaraza pąków, mączniak, pluskwiaki Lygus i wciornastki.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Zdeformowane lub odbarwione pąki, nieotwierające się pąki, oznaki chorób lub uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki na liściach i łodygach.

Kwitnienie

Gdy zaczyna się kwitnienie, nowe pąki nadal rozwijają się nad i pod otwartymi kwiatami.

Typowe zagrożenia i choroby: Zaraza kwiatowa, inwazje mszyc, choroby grzybowe, takie jak Sclerotinia, stresy środowiskowe, takie jak nadmierne ciepło lub wilgotność.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Przedwczesne opadanie kwiatów, odbarwione lub zniekształcone kwiaty, oznaki obecności szkodników.

Produkcja nasion

Na tym etapie strąki nasienne rozwijają się w dolnych partiach rośliny, podczas gdy górne węzły nadal kwitną. Z czasem kwitnienie ustaje, liście opadają, a pozostają jedynie grube rozgałęzione łodygi z brązowymi strąkami nasion.

Typowe zagrożenia i choroby: Wciornastki strąkowe, szkodniki nasion, infekcje grzybowe, takie jak antraknoza, czynniki środowiskowe, takie jak susza lub mróz, oraz szkodniki, takie jak szarańcza.

Oznaki, na które zwrócić uwagę: Słaby rozwój strąków, odbarwione lub zwiędłe strąki, uszkodzenia nasion lub strąków przez owady.

Kiedy kosić lucernę*

Optymalny czas na koszenie lucerny to wczesna faza kwitnienia na poziomie 10-15%. Na tym etapie ma odpowiedni stosunek plonu do jakości. W miarę kontynuowania kwitnienia, plon paszy wzrasta, ale jakość maleje z powodu wyższej zawartości błonnika.

Dzieje się tak, ponieważ nie ma znaczącego przyrostu liści, a łodygi stają się dłuższe i bardziej włókniste, co szybko zwiększa ich proporcję.

Jednak najbardziej odpowiedni czas koszenia może się różnić w zależności od wymagań dotyczących składników odżywczych, konkretnego gatunku zwierząt gospodarskich i warunków środowiskowych.

Spróbuj teraz

Cropler pomaga na wiele sposobów

Monitorowanie zdrowia

Korzystaj z danych fotograficznych w czasie rzeczywistym, aby monitorować zdrowie roślin, identyfikować niedobory składników odżywczych oraz wykrywać choroby i infestacje szkodników we wczesnych stadiach, zapobiegając znacznym szkodom.

Szacowanie plonów

Analizuj swoje pola podczas kluczowych etapów rozwojowych, aby oszacować potencjalne plony i poprawić planowanie oraz wyniki zbiorów.

Nawadnianie

Zapewnij stały poziom wilgotności, zwłaszcza podczas krytycznych etapów wzrostu, aby uniknąć nadmiernego nawadniania, zapobiec chorobom i wodnistości.

Nawożenie

Wybierz najlepszy czas na aplikację nawozów i pestycydów, optymalizując ich użycie i zmniejszając wpływ na środowisko.